"Otrzymałam mężczyznę od Pana', zawołała na widok swojego pierwszego dziecka biblijna Ewa, matka wszystkich żyjących. Ten okrzyk powtarza się za każdym razem kiedy na świat przychodzi nowy człowiek; wyraża on radość i świadomość udziału kobiety w wielkiej tajemnicy rodzenia. Powołując do życia dziecko, małżonkowie uczestniczą w stwórczym akcie Boga. Rodzicielstwo - choć jest wspólne - o wiele bardziej angażuje matkę. Kobieta bardziej niż mężczyzna nastawiona jest na drugiego człowieka, a macierzyństwo jeszcze silniej tę cechę rozwija. Choć współcześnie coraz częściej zmaga się ona z problemem zajścia w ciążę i donoszenia jej, z pokorą i niegasnącą nadzieją przyjmuje związane z tym ból i cierpienie. Otwierając się na nowe istnienie, matka realizuje się poprzez bezinteresowny dar z siebie. Już w okresie prenatalnym kształtuje ona nie tylko organizm dziecka, ale pośrednio całe jego człowieczeństwo. Potem staje się dla niego Bożym uśmiechem, przewodniczką jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na jego dalszej drodze. Rodzice są dla swojego dziecka jakby zastępcami Pana Boga - jako ci, którzy dali mu życie, a przez to wprowadzili je do ludzkiej społeczności. Są jego pierwszymi - po Stwórcy - dobroczyńcami. Jeśli Bóg jest samym Dobrem, to oni mają największy udział w Jego najwyższej dobroci.
Modlitwa
Św. Gerardzie, troskliwy opiekunie matek! Bóg w swojej dobroci obdarzył cię nadzwyczajnym charyzmatem rozpoznawania duchów, czytania i odgadywania, co dzieje się w sercach ludzi. Pospiesz dziś z twoją cudowną pomocą i zechciej uciszyć burze, lęki i czarne myśli wielu matek borykających się samotnie z trudnymi problemami współczesnego życia. Wyproś im czułe i odważne sumienia, aby wykazując najwyższy stopień miłości macierzyńskiej, stały na straży życia wszystkich dzieci, którymi Bóg zechce je obdarzyć. Amen.
W: Magdalena Dobosz, Św. Gerard Majella. Patron i Opiekuna matek, Wyd. Homo Dei, Kraków 2013.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz